بیش از 1هزارتن گیاه دارویی از 200هکتار از زمین های هرمزگان برداشت شد.
مدیر امور باغبانی سازمان جهاد کشاورزی هرمزگان گفت : بیش از 1هزارو65تن گیاه دارویی از 200هکتار اراضی هرمزگان برداشت شد که به دلیل استقبال کشاورزان از کشت گیاهان دارویی تولید امسال نسبت به سال گذشته 8درصد افزایش داشته است.
به گزارش واحد اطلاعات واخبار روابط عمومی سازمان جهاد کشاورزی هرمزگان ،مسعود گرگیج افزود:. آلوئه ورا، حنا ، گل محمدی ، آویشن ، شیرین بیان و زیره سیاه از جمله گیاهان دارویی هستند که در هرمزگان کشت می شوند.
وی عدم وجود صنایع بسته بندی را از مهمترین مشکلات بخش گیاهان دارویی برشمرد واظهار داشت:کلیه گیاهان دارویی بصورت فله ای به کشورهای هدف صادر می شود که در صورت ایجاد زیرساخت های مناسب برای بسته بندی می توان ازاین ظرفیت برای ایجاد ارزش افزوده، بیشترین بهره را برد.
مدیر امور باغبانی سازمان جهاد کشاورزی هرمزگان یاد آور شد: کشور های حاشیه خلیج فارس ، ژاپن ، آلمان ، انگلیس ، سوئد، اسپانیا ، تایوان، سنگاپور ، روسیه ، چین ، هلند و بلژیک از جمله کشورهایی هستند که گیاهان دارویی به مقصد آنها صادر می شود.
گرگیج عنوان کرد: آویشن ، مور تلخ وشیرین ، آنغوزه، زیره، کلپوره، مورد، درمنه، پرسیاوش ، گل گاوزبان و کاسنی از مهمترین گیاهان دارویی است که در هرمزگان وجود دارند.
وی با اشاره به اینکه نخستین پژوهشکده گیاهان دارویی در سال 1393در منطقه رهدار شهرستان رودان با همکاری جهاد دانشگاهی فعالیت خود را آغاز نموده، تاکید کرد: برداشت ارقام گیاهان دارویی غیر زراعی از مراتع وکوهپایه های استان ممنوع می باشد.
این مقام مسئول اظهار داشت:هرمزگان دارای بیش از 850گونه گیاه دارویی است که در دشتها ، دامنه ها وارتفاعات استان پراکنده هستند.
گرگیج ادامه داد : از نظر رویشگاهی ، گیاهان دارویی به 6منطقه تقسیم می شود از جمله جنگل های مانگرو (گونه حرا و چندل ) که در مناطق بندر خمیر ، بندر پل ، سایه خوش ، کولقان ، تیاب ، سیریک ، جاسک و جزیره قشم می باشد.
وی گفت : بخشی از این گیاهان دارویی در تپه های شنی وساحلی ،دشت ها ،تپه های خاکی ، آبراهه ها ، کنار چشمه ها وجویهای آب ، کوهستان ها واراضی شوره زاراستان رشد می کنند.
گرگیج در پایان افزود: برگ ، ساقه ، گل ، میوه، بذر، ریشه ، شیرابه و صمغ از مهمترین قسمت های گیاهان دارویی است که برای درمان بیماریهای مختلف مورد استفاده قرار می گیرد.
